Józef Buzek

Urodził się w 1873 roku w Końskiej (część miasta Trzyniec).

W 1894 ukończył gimnazjum w Cieszynie, następnie studia prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W 1899 obronił doktorat, a w 1902 habilitację ze statystyki na Uniwersytecie Lwowskim. Został na tej uczelni docentem prywatnym, zaś od 1904 profesorem nadzwyczajnym, a od 1910 profesorem zwyczajnym nauki i prawa administracyjnego. W roku akademickim 1916–1917 był dziekanem Wydziału Prawa Uniwersytetu Lwowskiego.

W latach 1905 - 1915 był członkiem Ligi Narodowej (tajnej organizacji politycznej działającej w latach 1893 - 1928. W latach 1905–1917 należał do Stronnictwa Narodowo - Demokratycznego . Od 1907 do 1918 pełnił mandat posła do parlamentu austriackiego , był tam wiceprzewodniczącym Koła Polskiego. W 1917 r. był generalnym referentem Komisji Sejmowo-Konstytucyjnej Tymczasowej Rady Stanu, biorąc udział w pracach podkomisji konstytucyjnej. Był ekspertem delegacji polskiej na konferencji pokojowej w Paryżu w 1919 roku zajmującym się zagadnieniami gospodarczymi.

Był współzałożycielem i w latach 1918–1929 dyrektorem Głównego Urzędu Statystycznego w Warszawie. W latach 1919–1922 sprawował mandat posła na Sejm z listy PSL "Piast". Zgłosił projekt konstytucji Polski jako państwa federalnego, który został odrzucony przez Sejm. W 1920 współpracował przy tworzeniu Statutu Organicznego Województwa Śląskiego. W latach 1922–1927 był senatorem. 27 listopada 1929 został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

Zmarł w 1936 roku w Cieszynie.

tekst i foto: wikipedia.pl