Drewniany kościół Podwyższenia Krzyża Świętego

Pierwszy drewniany kościół zbudowany został w Bystrzycy w 1587 r. pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego i od swego początku znajdował się pod patronatem cieszyńskich książąt. Do 1654 r. znajdował się w rękach ewangelików, i chociaż przejęty przez katolików nie był jeszcze konsekrowany w 1679 r. Już w końcu XVIII w. budynek był w złym stanie technicznym – belki stropowe były przegnite a dach groził zawaleniem. Pomimo licznych napraw przeprowadzanych przez Komorę Cieszyńską w końcu XIX w. podjęto decyzję o budowie nowej świątyni. Kościół zamknięto w 1893 r. a ostatnią mszę odprawiono w 1897 r. Po zgromadzeniu potrzebnych środków, m.in. od patrona kościoła arcyksięcia Fryderyka i wrocławskiego kardynała Jerzego Koppa, w 1896 r. przystąpiono do wznoszenia nowego drewnianego kościoła według projektu arcyksiążęcego architekta Albina Teodora Prokopa. Powstała romantyczna w stylu, drewniana jednonawowa budowla z trójbocznym prezbiterium, nakryta gontowym dwuspadowym dachem. Od frontu zaprojektowano kwadratową wieżę z ostrosłupowym hełmem. Wnętrze posiadające bogaty snycerski wystrój ukończone zostało w 1897 r.
Znajduje się w nim wykonany w 1907 r. na wzór starego ołtarz główny, zaś stary tryptyk z 1588 r. ze sceną „Opłakiwania z Matką Boską” został umieszczony w bocznym ołtarzu, w wieży umieszczono także stary dzwon z 1584 r.